O KARTINGU - Junior1RK 2016

Menu główne:

O KARTINGU

Karting

Karting to wyścigi pojazdów spalinowych (gokartów), które rozgrywane są na specjalnie do tego przygotowanych torach o nawierzchni bitumicznej. Karting w Polsce, tak jak i w większości krajów Europy wyczynowo można uprawiać w momencie ukończenia ósmego roku życia.

Przy spełnieniu pewnych warunków wiek ten może zostać obniżony do lat siedmiu. Należy wówczas zgłosić się do wybranego klubu, gdzie po przejściu odpowiednich szkoleń przystępuje się do egzaminu, aby uzyskać licencję zawodnika sportu kartingowego. Obok licencji kartingowej niezbędnym dokumentem uprawniającym do startów w zawodach jest karta zdrowia sportowca, oraz w przypadku osób niepełnoletnich - zgoda rodziców na starty w zawodach.

Historia kartingu

Art Ingels jest ogólnie uznawany za ojca kartingu. W 1956 roku w firmie Kurtis Kraft w Południowej Kalifornii zbudował pierwszego karta. Pierwsza fabryka produkująca karty powstała w 1958 roku w Stanach Zjednoczonych, Go Kart Manufacturing Co.. McCulloch była firmą która jako pierwsza produkowała silniki z przeznaczeniem do kartów - 1959 rok.

Pierwsze zawody kartingowe odbyły się w USA w 1959 roku.

W 1961 roku rozegrano pierwsze mistrzostwa świata, a w 1968 mistrzostwa Europy. W 1962 powołano w Paryżu Międzynarodową Komisję Kartingową, działającą przy Międzynarodowej Federacji Samochodowej.

Karting dla wielu kierowców w seriach wyścigowych, a zwłaszcza dla Formuły 1 stał się pierwszym etapem w budowaniu kariery. W ostatnich latach, wszyscy mistrzowie świata F1, swoje starty rozpoczynali właśnie od kartingu.

Obecnie sport kartingowy podzielony jest na wiele różnych rodzajów serii skierowanych dla tej samej grupy wiekowej. Najwięcej jest ich we Włoszech, gdzie np. dla najliczniejszej grupy 8-14 lat powstały aż 4 różne serie (EASYKART, ROK, PAROLIN i WSK). Z kolei w krajach niemieckojęzycznych głównie króluje seria ROTAX.

Seria WSK obecnie jest uważana za najbardziej prestiżową ze wszystkich innych i określana jest mianem nieformalnej serii światowej, rozgrywanej jednak głównie na włoskich torach.

W Polsce

Pierwsze zawody kartingowe w Polsce odbyły się w 1960 roku w Częstochowie, ale pierwsze mistrzostwa Polski rozegrano dopiero w 1967. Do połowy lat dziewiędziesiątych mieliśmy w kraju 14 torów kartingowych i kilkadziesiąt klubów posiadających sprzęt kartingowy dla zainteresowanych nastolatków. Niestety, początek "dzikiego kapitalizmu" w tym okresie doprowadził do tego, że wszystkie kluby, które były dotowane przez PZM i państwo przestały istnieć, a znaczna część torów została zamknięta, a niektóre nawet całkowicie zlikwidowane. Przykładem może być los toru w Kędzieżynie-Koźlu, gdzie obecnie w jego miejscu stoi market ALDI, a na którym ścigał się między innymi Senna.

1972 - zawody na torze w Kędzieżynie-Koźlu. (Źródło)

Od połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, w Polsce ubyło aż 10 torów, a przybyły zaledwie 2 nowe.

Sport kartingowy w naszym kraju swój rozkwit miał w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, kiedy to mieliśmy największą liczbę zawodników, a widownia była zawsze w pełni zapełniona. Często były organizowane zawody również na prowizorycznie zrobionych tymczasowo torach wykorzystujących drogi uliczne. Tysiące ludzi zbierało się wówczas na długości całej przygotowanej trasy.

Lata dziewięćdziesiąte, to początek kryzysu dla tego sportu i od momentu, kiedy zaczęły być likwidowane kluby sportowe utrzymywane z budżetu państwa, to ilość zawodników z każdym rokiem systematycznie spadała. Wpływ na to miał głównie czynnik ekonomiczny, gdzie dla znacznej większości zawodników, z roku na rok sport ten stał się zbyt drogi, aby mogli dalej go uprawiać.

Od połowy pierwszej dekady tego stulecia, do Polski dotarły serie mono marek EASYKART i ROK. W 2010 roku na naszych torach zagościła również seria ROTAX. Wprowadzenie mono marek na rynek światowy przez ich producentów miało na celu w istotny sposób zredukować koszty i oraz zminimalizować czynnik techniczny w rywalizacji kierowców. W seriach tych wszyscy zawodnicy ścigają się z użyciem jednakowych silników oraz opon.

Seria Easykart wyróżnia się jeszcze tym, że wszyscy zawodnicy muszą posiadać taki sam model podwozia, które zostało zbudowane w taki sposób, aby jak najmniej była ingerencja w jego ustawiane.

Obecnie serie te zdominowały rodzimy karting do tego stopnia, że od roku 2015, Mistrzostwa Polski organizowane zostały w oparciu właśnie głównie o kategorie tych trzech serii.

Co to jest gokart?

Kart (gokart) jest najmniejszym pojazdem czterokołowym, wyposażonym w silnik spalinowy i wykorzystywanym do różnych odmian wyścigów torowych. Moc z silnika na tylną oś przenoszona jest za pomocą przekładni łańcuchowej. Pojazd ten pozbawiony jest mechanizmu różnicowego, przez co w zakręcie oba tylne koła kręcą się z tą samą prędkością. Istnieje wiele wersji budowy kartów w zależności do jego przeznaczenia.

Pierwsze karty zostały zbudowane na bazie wózków do przewożenia bomb i amunicji przez pilotów Angielskich podczas II wojny światowej. Była to jedna z nielicznych form rozrywki w przerwie działań wojennych. Ściganie się gokartami było tak pasjonującym zajęciem, że szybko zyskało wielu zwolenników i przerodziło się w prawdziwe zmagania sportowe.
Do dnia dzisiejszego kart przeszedł długotrwały proces ewolucji czyniąc z niego coraz to bardziej zaawansowany technologicznie pojazd do ścigania.
Dzisiejsze karty niczym już nie przypominają pierwszych modeli, których głównym atutem była prostota budowy. Obecnie są to niejednokrotnie bardzo skomplikowane konstrukcyjnie pojazdy. Na całym świecie kierowcy ścigają się na różnych odmianach wyścigów i rodzajów kartów. Jstnieją nowoczense modele kartów przystosowane dla kierowcwów mających nawet zaledwie 5 lat.

Wyścigi kartingowe są nieodzownym etapem każdego kierowcy wyścigowego i kolebką byłych, obecnych i przyszłych mistrzów świata w różnych odmianach wyścigów samochodowych.

Co odróżnia karty wyczynowe od amatorskich?

Główną różnicą jaka występuje między tymi rodzajami kartów, to budowa samej ramy oraz różnica w zastosowanych silnikach.
Konstrukcja karta wyczynowego w głównej mierze dąży do uzyskiwania jak najlepszych osiągów.
Współczesne karty wyczynowe potrafią rozpędzać się do 100 km/h w niespełna 3sek., uzyskiwać prędkości ponad 200 km/h, przy masie nieprzekraczającej 170kg wraz z kierowcą, a przeciążenia na zakrętach bywają nie raz większe od przeciążeń notowanych w Formule 1.
Karty spotykane na torach amatorskich tworzone są wyłącznie z myślą o dużej wytrzymałości oraz maksymalnym bezpieczeństwie ich użytkowników. Wykorzystywane są tutaj głównie silniki czterosuwowe, o pojemnościach 200-360cm3 i mocy 6-15 KM. Takie rozwiązanie pozwala uzyskać niski współczynnik awaryjności jednostki. Dla porównania w kartach wyczynowych stosuje się silniki dwusuwowe o pojemności od 60 do 250cm3 pozwalające uzyskać moc nawet przekraczającą 60 KM. Związane jest to z olbrzymimi obrotami silnika sięgającymi nawet do 20 tyś./min.
W sporcie główny nacisk kładziny jest przede wszystkim na uzyskanie jak najlepszych osiągów kosztem wytrzymałości.